Prologue.

Wielkie podziękowania dla pewnej osóbki (ona wie, o kogo chodzi <3) za pomoc przy pisaniu. 

Nie wiem, czy ogarnęłabym to sama. 

Jeszcze raz wielkie dzięki. <3

------------------------------------------------------------------------------

Porzucona na pastwę losu, zaraz po urodzeniu. Nie chciana... nie kochana... Oddana w ręce kogoś obcego. Mały, bezbronny, nic nieznaczący bachor, który stał się tylko problemem. Ale przecież ona nie prosiła się na świat, prawda? Ktoś ją tutaj sprowadził.

Ujawniona prawda po wielu latach. Ból.. cierpienie..

Czy musiała tyle znieść, żeby zrozumieć, co naprawdę jest ważne? 

Poniżana i wyśmiewana na każdym kroku. Zawsze znalazł się ktoś, kto musiał ją skrzywdzić. Nie było dnia bez wylania choćby jednej, malutkiej łzy. 

Nieprzespane noce.. docinki kolegów.. wścibskie spojrzenia koleżanek. O co tak naprawdę im chodziło? Nie zrobiła im przecież nic złego. A nie, przepraszam. Zrobiła im krzywdę tym, że się urodziła. Nienawidzili jej z całego serca. 

Częsty brak wsparcia w nauczycielach, którzy nie wtrącali się w gierki uczniów. 

Wtedy, po raz pierwszy, po jej głowie zaczęły krążyć najgorsze ze wszystkich myśli. Miała dość wytykania palcami i udowadniania, jaka to ona jest zła. Chciała zniknąć. Raz na zawsze. Znaleźć się w tym lepszym miejscu. Tam, gdzie nikt jej nie skrzywdzi. 

Kiedy już gotowa była to zrobić, usłyszała piosenkę w radiu, które grało w jej pokoju. Jak się później okazało, był to zespół One Direction. Zaczęła szperać w internecie, dowiadywać się o nich, jak najwięcej. Jednymi słowy : stała się ich fanką. 

Nie stać jej było na koncert. Miała wtedy już 17 lat. Postanowiła, że jak stanie się pełnoletnia, ucieknie stamtąd. Opuści dom dziecka raz na zawsze. Wykształci się i zrobi wszystko, żeby tylko ich spotkać.

Tak się stało. Poznała ich, rozmawiała z nimi, a nawet więcej. Stali się dla niej kimś bardzo ważnym, a jeden członek zespołu, zawładnął jej sercem.
Odkryła ich tajemnicę, przez co jej życie zmieniło się o 180 stopni.

Jestem Diana Evans, a to moja historia... 

-----------------------------------------------------------------------------------------

No to ten.. to moje 3 (tak na serio to 5, ale pomińmy to) opowiadanie.

Mam straszną wenę i mam nadzieję, że jakoś uda mi się napisać to tak, jak chcę. 

Planuję 2 część, ale nie wiem, czy tak będzie.
Jak na razie, to proszę, byście zostawili jakiś komentarz, czy coś :)

Za zwiastun, który znajdziecie tutaj chcę podziękować wspaniałej @Real_Paradiise <3
Jesteś cudowna, dziękuję! <3

Jeśli ktoś chce być informowany, proszę, by zostawił w komentarzu swój username z twittera.
No to chyba tyle. Liczę, że zostaniecie tutaj na dłużej. :3
@luv_myy_harreh